Waldorfsalade met vis

Brunchen, de paasdagen staan er om bekend, en misschien is het nog niet eens zo’n gek idee om dat eens wat vaker te gaan doen. Gewoon ontbijt en lunch samenvoegen. Het idee dat we meteen ‘s morgens zouden moeten ontbijten als we wakker worden, raakt steeds meer omstreden. Veel mensen moeten er ‘s morgens niet aan denken om meteen wat te gaan eten, met tegenzin werken ze een ontbijtje weg, omdat dat zo gezond zou zijn. Vaak wordt gezegd dat we een ontbijt nodig hebben om het motortje te starten, om alert te kunnen zijn. Dat advies is op zich niet zo gek in een maatschappij waarin we voor ons totale functioneren bijna volledig afhankelijk geworden zijn van koolhydraten als energiebron. Koolhydraten leveren slechts voor korte tijd energie, het overschot aan koolhydraten (het deel wat we dus niet direct gebruiken als energiebron), kan door ons lichaam deels worden opgeslagen in de vorm van glycogeen in de spieren en lever, en de rest wordt opgeslagen in de vorm van vet.

De glycogeen voorraad is onze direct aanwendbare koolhydraat-energiebron. Onze spieren en lever hebben best een groot opslagvermogen voor koolhydraten, maar vol is vol. Wanneer we frequent en veel koolhydraten eten, is de opslagruimte voor glycogeen vaak zo vol dat er niet veel bij past. Een koolhydraat-rijke maaltijd zorgt er op die momenten voor dat het cholesterol toeneemt omdat de additionele koolhydraten worden opgeslagen in de vorm van vet. En aangezien we zo gewend zijn om te functioneren op koolhydraten, zijn we verleerd om vetten als energiebron te gebruiken (ons lichaam kan uit vetten prima zelf glucose aanmaken).

Frequent tussendoortjes eten is tijden lang het advies geweest. We moeten er alles aan doen om de bloedsuiker constant te houden. Extreme schommelingen in bloedsuiker geven aanleiding tot klachten als hoofdpijn, energietekort, depressie, concentratiestoornissen en op lange termijn ernstigere aandoeningen. Door elke keer kleine snacks te eten houden we inderdaad de bloedsuiker constant, maar wel op een veel te hoog niveau. De bloedsuiker komt bijna niet meer op het ideaalniveau, met als gevolg dat de alvleesklier overuren blijft draaien om de bloedsuikers te verwerken. Door het aandeel koolhydraten te verminderen en de maaltijd frequentie om laag te brengen zorgen we ook voor een stabielere bloedsuikerspiegel, maar dan op een gezond niveau.

Elke keer als we eten moet onze alvleesklier flink aan de slag. De alvleesklier maakt o.a. insuline aan om glucose op te kunnen nemen, spijsverteringsenzymen voor de vertering van koolhydraten, vetten en eiwitten, en bicarbonaat om het maagzuur te neutraliseren. Des te meer koolhydraten, des te meer insuline wordt aangemaakt. Ook wanneer de hersenen denken dat er veel koolhydraten binnen gaan komen, bijvoorbeeld door gebruik van zoetstoffen (ook stevia!), wordt er extra insuline aangemaakt, met als gevolg een te hoog insulinegehalte in het bloed aangezien zoetstoffen geen glucose bevatten. Dit hoge insulinegehalte wekt honger op, het lichaam had energie verwacht (in de vorm van koolhydraten), maar het kwam maar niet. Na elke maaltijd (en snack) heeft de alvleesklier tijd nodig om te herstellen. Dat is nog een reden om niet steeds tussendoor te eten, want de alvleesklier raakt steeds verder uitgeput.

Het frequent en veelvuldig gebruik van koolhydraat-rijke maaltijden en tussendoortjes heeft er voor gezorgd dat ons lichaam nauwelijks meer energie hoefde te winnen uit vetten en eiwitten. Steeds verder raken we daarmee verwijderd van de oorspronkelijke functies van het lichaam. Ons lichaam kan namelijk prima vetten en eiwitten omzetten in glucose om zo alle cellen en onze hersenen wekenlang (ja, we hebben echt wel een voorraadje vetten allemaal!) van energie te voorzien. Door het aantal eetmomenten per dag te beperken maken we af en toe eindelijk die voorraad glucogeen eens op en leert ons lichaam weer andere energiebronnen te gebruiken, waardoor we veel minder afhankelijk zijn van directe energie uit maaltijden en zorgen we er voor dat de bloedsuiker veel constanter blijft, maar dan dus op een gezond niveau.

Wordt je altijd met een hongergevoel wakker en kan je geen maaltijd overslaan, dan is je lichaam al sterk afhankelijk van koolhydraten om te kunnen functioneren en ligt insulineresistentie op de loer. Ga voor de (Paas)brunch eerst lekker bewegen, de voorraden opmaken en het lichaam weer aanleren om vetten als energiebron te gebruiken en daarna pas eten om de voorraden aan te vullen. Zorg dat je tenminste de eerste 3 uur na het eten niet intensief gaat bewegen. Wanneer we gaan bewegen, haalt ons lichaam de energie weg uit de spijsvertering, met als gevolg dat de spijsvertering stagneert. Half verteerde etensresten blijven dan te lang op een bepaalde plaats in de darm zitten en gaan dan fermenteren in de darm. Tevens gaan de enzymen die het eten zouden moeten verteren zich tegoed doen aan de darm, die is immers ook opgebouwd uit proteïnen.

En dan, na lekker bewogen te hebben, is het tijd voor een heerlijke maaltijd. Bijvoorbeeld deze Waldorfsalade. De ingrediënten voor deze salade heb je waarschijnlijk allemaal op voorraad (kun je die ook gelijk eens op maken 😉 ), helemaal omdat je met groenten lekker kunt variëren.

Waldorfsalade met vis

 

Print

Auteur: Marjolijn

Porties: 2

Ingrediënten

• 1 stronk witlof (of 1 kleine koolrabi, of bijvoorbeeld gestoomde schorseneren)
• 4 eieren
• 8 eetlepels milde extra vierge olijfolie of walnootolie
• 1 theelepel mosterd (optioneel)
• 2 eetlepels citroensap of (appel)azijn
• evt. 1 à 2 eetlepels water (om de saus te verdunnen)
• 1 blikje vis, uitgelekt (makreel, tonijn, sardines, schelvislever)
• 1 rijpe avocado
• 1 peer (of appel)
• ca. 10 gram bieslook
• zwarte peper en zeezout (naar smaak)

Bereidingswijze

1. Kook de eieren ca. 6 à 7 minuten in een pannetje met kokend water. Koel ze daarna snel af in koud water. Pel de eieren en laat ze volledig afkoelen (anders gaat de saus schiften).
2. Haal ondertussen de bladen van de witlof los, was de witlof en laat goed uitlekken. Snijd de witlof fijn.
3. Plaats de eieren met de olie, mosterd, citroensap, peper, zout, en evt. water in een smalle mengbeker (of keukenmachine). Pureer met een (staaf)mixer tot een dikke mayonaise-achtige saus (de dikte van de saus is te variëren door meer of minder olie en/of water te gebruiken).
4. Roer met een vork de vis rul door de saus.
5. Was de peer, verwijder het klokhuis en snijd de peer in kleine dobbelsteentjes.
6. Schil de avocado en snijd eveneens in kleine blokjes.
7. Hak de bieslook fijn.
8. Meng witlof met avocado, bieslook en peer en roer de saus er door.

Notities

In plaats van de witlof in de salade te verwerken, kun je de blaadjes van de witlof ook als schuitjes gebruiken om de salade in te serveren.

3.2.2925